Karkonoski Park Narodowy, utworzony 16 stycznia 1959 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.

Park znajduje się w południowo-zachodniej części kraju przy granicy państwowej z Czechami. Obejmuje 5575 ha, w tym 1718 ha w rezerwatach ochrony ścisłej. W jego skład wchodzą również dwie enklawy na Pogórzu Karkonoskim: góra Chojnik oraz wodospad Szklarki. W 1963 roku utworzono czeski Krkonošský národní park (KRNAP) o powierzchni 38500 ha, z czego około 7500 ha znajduje się w rezerwatach.

Przyrodnicze walory Karkonoszy, a więc ich budowa geologiczna, doskonale widoczne elementy rzeźby lodowcowej, świat roślinny i zwierzęcy sprawiły, że już w 1933 roku utworzono w nich pierwsze rezerwaty przyrody obejmujące kotły polodowcowe i wiele pomników przyrody, głównie skałek. Po II wojnie światowej utrzymano część rezerwatów, później utworzono park narodowy.

W 1992 roku Karkonoski Park Narodowy stał się częścią przygranicznego Rezerwatu Biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše (MaB) o powierzchni ponad 60 tys. ha.

Karkonoski Park Narodowy Część Rezerwatu Biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše
Położenie	woj. dolnośląskie
Data utworzenia	16 stycznia 1959
Powierzchnia - leśna - uprawna - wodna	55,76 km² 38,28 km² 4,41 km² 0,24 km²
Pow. ochrony - ścisłej - częściowej - krajobrazu	17,18 km² 37,97 km² 0,61 km²
Powierzchnia otuliny
Długość szlaków turystycznych	112 km
Liczba odwiedzających rocznie	1500 tys.
Siedziba	Jelenia Góra (Sobieszów)