Narwiański Park Narodowy, utworzony w 1996 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.
Park znajduje się w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, na zachód od Białegostoku, pomiędzy miejscowościami Suraż i Rzędziany.
Emblematem Narwiańskiego Parku Narodowego jest błotniak stawowy.
Jest to wielkie rozlewisko Narwi, unikalne w skali Europy, które dzieli się na wiele koryt, porośnięte trzcinami. Pomiędzy korytami rzeki występuje wiele wysp o wysokości do 6 m n.p.m.
Siedzibą parku jest pałacyk w Kurowie. Warto też zobaczyć groblę i przyczółki nieistniejącego mostu na przedwojennej, starej drodze Białystok - Warszawa w okolicy Kurowa.
Aby zwiedzić park, najlepiej dojechać PKP do Łap i w pobliskim Uhowie wypożyczyć kajaki (obowiązuje tu zakaz poruszania się łodziami z napędem spalinowym).
Narwiański Park Narodowy leży w dolinie rzeki Narwi. Jej wody utworzyły w tym miejscu liczne bagna i rozlewiska, są tu też bardzo żyzne gleby torfowe, brunatne oraz mady. Ten Park jest siedliskiem bardzo wielu gatunków ptaków np.: bielik. Żyją tutaj również gatunki zagrożone wyginięciem np.: bojownik batalion. Możemy też spotkać tutaj gronostaje, tchórze itp.
| Narwiański Park Narodowy |
 |
| Położenie |
woj. podlaskie |
| Data utworzenia |
1996 |
Powierzchnia
- leśna
- uprawna
- wodna |
68,1 km²
0,93 km²
7,19 km²
66,8 km² |
Pow. ochrony
- częściowej
- krajobrazu |
20,57 km²
52,93 km² |
| Powierzchnia otuliny |
154,08 km² |
| Długość szlaków turystycznych |
248 km |
| Liczba odwiedzających rocznie |
5 tys. |
| Siedziba |
Kurowo |
